Lochy i kroniki

Chociaż słowo "samuraj" jest terminem ściśle męskim, kobiety-wojowniczki pojawiły się w Japonii już w 200 r. n.e. Znane jako "onna-bugeisha" były szkolone w sztukach walki i strategii oraz walczyły u boku samurajów, aby bronić swoich domów, rodzin i honoru. Wieki przed powstaniem klasy samurajów w XII wieku uznawano, że onna bugeisha  są równie silne, zabójcze i nieustraszone, jak ich męscy odpowiednicy.  Niezidentyfikowane onna-bugeisha. Źródło : https://urbanisthanoi.com/hanoi-arts-culture/13826-photos-behold-the-fierce-onna-bugeisha,-japan-s-badass-female-samurai Początki Onna-bugeisha należały do bushi - klasy wojowników, która istniała na długo zanim pojawiło się określenie „samuraj”. Między XII a XIX wiekiem te kobiety z wyższych sfer były szkolone w sztuce wojennej i posługiwania się naginatami, głównie do obrony siebie i swoich domów. W przypadku ataku wroga, onna-bugeisha miały walczyć do końca i umrzeć z honorem, z bronią w dłoni.  Główną bronią onna-bug

  Piętnasty wiek był wyjątkowy; wielkie zmiany, wojny i kryzysy nie ominęły też Europy Środkowej – tak że każdy mógł znaleźć dziedzinę dla siebie niezależnie od zamieszkiwanego terytorium.             Choć husytyzm nie był pierwszą herezją w oczach Kościoła Katolickiego, niewątpliwie był symbolem niezłomności i odrębności – ruchu przez długi okres nie zdołały stłamsić krucjaty, a i sam papież musiał w końcu pójść na ustępstwa wobec hustystów (którzy z czasem okrzyknęli się Braćmi Czeskim – choć należy pamiętać, że ich najbardziej radykalne ugrupowania zostały rozbite). Samo zagadnienie jest niezwykle interesujące i ciężko byłoby ująć je w dosyć skróconej formie; więc dzisiaj przyjrzymy się jednemu aspektowi, związanemu z husytami.             A mianowicie; ile oczu miał Jan Żiżka? Ha! Pytanie, choć wywołujące lekką konsternację, ma nieoczywistą odpowiedź. Słowem przypomnienia; Jan Żiżka był dowódcą wojsk radykalnego ugrupowania husyckiego, które było zmorą w oczach katolików. Genialny

I wojna światowa, front wschodni. Niemcy od września 1914 r. usiłują zdobyć rosyjską twierdzę. Po dwóch nieudanych atakach decydują się na użycie najnowszej broni - gazu. Zakładany efekt? Pozbycie się wszystkich obrońców Osowca. Coś jednak poszło nie tak jak planowano...  Tak mógł wyglądać „atak umarłych”.   Źródło: https://pl.pinterest.com/pin/589619776188613383 /   Twierdza Osowiec położona jest na Podlasiu, około 50 km na północ od Białegostoku. Była elementem rosyjskich umocnień na granicy z Prusami Wschodnimi. Ta „kość w gardle” Niemców zmuszała ich do utrzymywania żołnierzy wysuniętych daleko na północno-wschodniej terytorium. W 1914 roku Osowiec znalazł się na linii frontu wschodniego.  Pierwszy atak na twierdzę miał miejsce we wrześniu 1914 roku. Obrona była możliwa dzięki intensywnemu użyciu samolotów i artylerii. Druga próba, twająca prawie osiem miesięcy rozpoczęła się 30 stycznia 1915 roku. Po nieudanej próbie zajęcia rosyjskiej twierdzy Niemcy zastosowali najbardziej r