Lochy i kroniki

We wspomnieniach powstańców zachowało się wiele relacji o przekazywaniu przez oddziały węgierskie materiałów wojennych, zaopatrzenia, a nawet broni. Węgrzy informowali też o ruchach wojsk niemieckich i pomagali ludności cywilnej. Żołnierze 4. Pułku Huzarów, okolice Warszawy, sierpień 1944 r. ⇒ KLIKNIJ TUTAJ  i przeczytaj poprzednią część artykułu   Pertraktacje dotyczące pomocy Węgrów w powstaniu warszawskim.  Już w sierpniu miały miejsce rozmowy między przedstawicielami AK a dowództwem węgierskim dotyczące rozpoczęcia współpracy wojskowej. Rozmowy te przebiegały wielotorowo w różnych miejscach.  Z inicjatywy Węgrów, 17 sierpnia odbyły się rozmowy z reprezentującym dowództwo oddziałów powstańczych z Lasów Chojnowskich kpt. Januszem Chyczewskim ”Pawlakiem”. Węgrów reprezentował gen. Antal Vattay. Rozmowy te miały jednak doprowadzić do osiągnięcia porozumienia wojskowego. Celem, który chcieli osiągnąć Węgrzy było wysondowanie Polaków, a doprowadzenie do wycofania się powstańców z Lasów C

1 sierpnia 1944 r. Po 5 latach wojny, w Warszawie rozpoczyna się powstanie. Polacy walczą przeciwko niemieckiemu okupantowi. Wśród sojuszników Rzeszy są m.in. żołnierze z kraju, który z Polską łączyło wiele w dziejach - Węgrzy. Wróg czy przyjaciel? Węgierski huzar, lato 1944 r. Po porażkach na froncie wschodnim wraz z Niemcami wycofywanie się przed Armią Czerwoną rozpoczęło też kilka dywizji węgierskich. W momencie wybuchu powstania w okolicy Warszawy stacjonowały II Korpus Rezerwowy, składający się trzech dywizji (5., 12. i 23.) oraz kawaleryjska 1. Dywizja Honwedów - łącznie około 30 tys. żołnierzy. Dowódcą Korpusu początkowo był gen. Antal Vattay, a później gen. Béla Lengyel* niegdyś węgierski attaché wojskowy w Warszawie. Do początku sierpnia Węgrzy podlegali niemieckiej 2. Armii, a następnie 9. Armii gen. Nikolausa von Vormanna. Węgierskie jednostki ulokowane były na północy, w okolicy Puszczy Kampinoskiej, oraz na południu w okolicach Piaseczna i Zalesia. Ich zadaniem było umacni